Platforma EPLAN 2.3: Wbudowana funkcja planowania wstępnego

Platforma EPLAN 2.3: Wbudowana funkcja planowania wstępnego

Fazę planowania wstępnego wbudowano w Platformę EPLAN 2.3, a występujące tu innowacyjne funkcje pozwalają zwiększyć jakość projektu i spójność danych, równocześnie zmniejszając koszty konfiguracji.

W procesie projektowania fazy planowania wstępnego i szczegółowej inżynierii są wzajemnie od siebie uzależnione, natomiast tradycyjnie już ich przetwarzanie odbywa się przy użyciu odrębnych systemów. W obecnej wersji EPLAN obie te fazy zostały zintegrowane. Fazę planowania wstępnego wbudowano w Platformę EPLAN 2.3, a występujące tu innowacyjne funkcje pozwalają zwiększyć jakość projektu i spójność danych, równocześnie zmniejszając koszty konfiguracji. Planowanie wstępne jest fazą decyzyjną w procesie inżynierii. Polega na opracowaniu koncepcji projektu technicznego instalacji i maszyn oraz przyjęciu wstępnej ilości danych projektowych. Platforma EPLAN 2.3 otwiera nowe możliwości w tej kluczowej fazie projektu. Niezależnie, czy jest to schemat graficzny, zmienne funkcji, wstępne dane dla napędów, czujników i wejść/wyjść sterowników PLC czy też lista artykułów - kompleksowe dane związane z planowaniem wstępnym mogą być przetwarzane bezpośrednio w Platformie EPLAN. Późniejsze fazy produkcji obudowy i szczegółowego projektu systemu bazują właśnie na tych kompleksowych danych - bez konieczności wprowadzania nowych typów danych ani przenoszenia ich z innych systemów. Zaletą dla Użytkownika jest możliwość bardzo łatwego przejścia do nowej metody planowania bazującej na Platformie EPLAN. Zwiększony stopień integracji zwiększa spójność danych i jakość projektu, równocześnie zmniejszając koszty procesu projektowania. Ogólna koncepcja struktur i danych Centralne okno dialogowe Platformy EPLAN stanowi nowy nawigator planowania wstępnego. Służy do prezentacji i administrowania zdefiniowanymi segmentami do planowania wstępnego w ramach projektu. Wykorzystanie makropoleceń planowania wstępnego oraz kopiowanie i przemieszczanie istniejących segmentów techniką drag & drop ułatwia i przyspiesza tworzenie i edycję struktur instalacji i maszyn. Alternatywnie, oprogramowanie CAE udostępnia opcję pracy bezpośrednio w edytorze graficznym. Dane zdefiniowane w fazie planowania wstępnego mogą być generowane w postaci raportu i wykorzystane na przykład do utworzenia listy artykułów lub do obliczania kosztów i czasu pracy. Proces jest zintegrowany. Bazując na planowaniu wstępnym w nawigatorze, następną fazą konfiguracji jest opracowanie szczegółowych planów, m.in. schematu przy wykorzystaniu techniki drag & drop. Alternatywą dla wprowadzania danych w procesie planowania wstępnego jest funkcjonalność umożliwiająca import danych do EPLAN z arkusza kalkulacyjnego Excel. Oznacza to możliwość uzyskania informacji z innych działów planowania. Korzystając z funkcji importu, struktury planowania wstępnego mogą być również generowane automatycznie. Informacje ogólne Procesy inżynieryjne podczas projektowania maszyn i instalacji obejmują kolejne fazy, podczas których wstępne pomysły i założenia projektowe są stopniowo precyzowane aż do momentu, gdy zostaną dopracowane wszelkie dokumenty i uzyskane wszelkie informacje niezbędne do zaprojektowania i uruchomienia produkcji maszyny. Planowanie wstępne i inżynieria podstawowa są bardzo wczesnymi fazami projektu, w trakcie których dopracowywane są koncepcje projektu technicznego instalacji lub maszyny i przewidywana jest ilość danych projektowych. Celem jest tu określenie najbardziej trafnego technicznie projektu i zdefiniowanie wytycznych dla późniejszej fazy planowania szczegółowego (inżynierii szczegółowej). Dotychczas zadania związane z planowaniem wstępnym często były przetwarzane w oddzielnych systemach, w tym za pomocą narzędzi graficznych i systemów przetwarzania tekstowego do specyfikacji tabel i baz danych, nie zawierających w ogóle lub zawierających jedynie podstawowe interfejsy do programu konfiguracyjnego. Brak spójności danych oraz brak wsparcia ze strony funkcjonalności inżynieryjnych w tego typu systemach w konsekwencji zwiększał nakład pracy i obniżał jej jakość podczas fazy konfiguracyjnej.